Historijat rada i djelovanja

Prvi počeci rada i djelovanja ove ustanove vežu se za početak 1952. godine, kada je u izhodišnoj kući, ljetnikovcu porodice Žiga, u Nedžarićima, počelo sa formiranjem azila za nužni smještaj starih i iznemoglih osoba. Stara ruševna kuća porodice Žiga, u kojoj je začeta historija ove ustanove, obnovljena je i restaurirana 2001. godine, te je proglašena objektom kulturno-historijskog nasljeđa i danas je sastavni dio poslovnog objekta „Gerontološkog centra“. Pošto se azil za nužni smještaj starih i iznemoglih osoba pretvorio u potrebu za osnivanje ustanove, Rješenjem Narodnog odbora grada Sarajeva iz 1952. godine, osnovana je ustanova pod nazivom „Dom za stara i iznemogla lica“.

Sa godinama koje su prolazile, rasle su potrebe grada Sarajeva, a kapacitet objekta „Žigine kuće“ bio je mali u odnosu na stvarne potrebe. Zbog proširenja kapaciteta domu se, na korištenje, 1963. godine ustupa objekat u ulici Obala 27. juli, te dom mijenja sjedište i naziv u „Dom penzionera, starih i iznemoglih lica“ Sarajevo.

Kada su kapaciteti doma u objektu Obala 27. juli postali mali, a potrebe za zbrinjavanjem starih lica postajala sve veća, 1976. godine počela je izgradnja novog objekta (sadašnji “A” objekat), koja je završena je 1978. godine. Dom je promijenio adresu i naziv u „Centar za zaštitu starih lica“ Sarajevo, i proglašen je institucijom od posebnog interesa za Grad Sarajevo.
Neposredno pred održavanje XIV Zimskih limpijskih igara u Sarajevu, u okviru priprema za Olimpijadu, sa ciljem rješavanja prosjačenja i skitnje i sklanjanja sa ulica Sarajeva prosjaka i skitnica, osniva se posebna organizaciona jedinica Centra – Prihvatilište za punoljetna lica, čime „Centar za zaštitu starih lica“ proširuje svoju djelatnost. Za ovu svrhu u krugu Centra je izgrađen montažni prizemni objekat, kapaciteta 25 mjesta. Prihvatna stanica počela je sa radom u februaru mjesecu 1984. godine. Objekat je zadržao svoju namjenu do danas, s tim da je namjena proširena zbrinjavanjem lica u stanju socijalne potrebe.

Zbog većeg pritiska na smještajne kapacitete, razvojem grada i porastom broja stanovništva u Sarajevu, izgrađeni kapaciteti postaju premali, zbog čega je 1985. godine započela izgradnja i drugog, ranije planiranog objekta (sadašnji „B“ objekat), a prvo useljenje se realizuje 1986. godine. Pod nazivom „Centar za zaštitu starih lica“ ustanova djeluje do aprila 1987. godine. U godinama koje slijede Centar je spojen sa RO „Centar za kućnu njegu i pomoć“ što je dovelo do proširenja djelatnosti ustanove. Dolazi do formiranja nove organizacione jedinice koja nastavlja da u okviru novoosnovane ustanove obavlja djelatnost kućne njege i pomoći u kući osobama na području grada Sarajeva. Nakon ovog spajanja, u „Centru za zaštitu punoljetnih lica“ su zaokruženi svi oblici zaštite ostarjele populacije, institucionalni i vaninstitucionalni. U 1991. godini pružale su se usluge za 448 korisnika Domskog smještaja, 509 korisnika Kućne njege i pomoći u kući, 186 korisnika Dnevnog boravka te 58 korisnika Prihvatilišta.

Početkom agresije na Bosnu i Hercegovinu, uslijed ratnih dejstava, matični objekat ustanove ostaje na okupiranoj teritoriji grada u Nedžarićima. Sredinom 1992. godine, Predsjedništvo Skupštine Grada Sarajeva, na sjednici održanoj 17.10.1992. godine, donosi odluku o preuzimanju prava osnivača JU „Dom za zaštitu starih lica“ čime se u okupiranom Sarajevu stvaraju uslovi za organizovanu brigu o ostarjelim licima. JU „Centar za zaštitu starih lica“ Sarajevo postaje pravni nasljednik RO „Centar za zaštitu punoljetnih lica“.

Nakon dogovora predstavnika Skupštine Grada i Komande 1. korpusa Armije RBiH, „Domu za zaštitu starih lica“ Sarajevo na privremeno korištenje se ustupa dio prostora OŠ „Vladimir Nazor“, za smještaj oko 50 korisnika. Dom, 14.8.1993. godine, zvanično započinje sa radom i prijemom prvih korisnika. U toku 1993. godine usluge smještaja su pružene za 48 korisnika. U narednom periodu smještajni kapacitet doma proširen je za još 16 mjesta, zahvaljujući Armiji RBiH koja je ustupila dio svojih prostorija na korištenje. U 1994. godini organizovan je i rad vaninstitucionalnog oblika zaštite korisnika – kućna njega, kojom je u ovom periodu obuhvaćeno 10 najugroženijih lica. Smještajni kapaciteti doma ponovo su prošireni 1995. godine, za 19 mjesta, te je ukupni kapacitet iznosio 85 mjesta na domskom smještaju. Tokom 1995. godine pružene su usluge za 135 korisnika domskog smještaja, dok je kućnom njegom obuhvaćeno 150 lica.

JU „Dom za zaštitu starih lica“ Sarajevo svoju djelatnost obavlja u improviziranim prostorijama sve do reintegracije naselja Nedžarići u gradsku cjelinu februara mjeseca 1996. godine, kada, nakon obnove i adaptacije dijela objekta Doma u Nedžarićima, u maju 1996. godine, nastavlja rad u svom matičnom objektu, te pristupa sanaciji ratom devastiranih objekata, opreme i inventara.

U toku 1996. godine iz sredstava EU obnovljeni su smještajni kapaciteti objekata „A“ i „B“ i kotlovnica i 9.1.1997. zvanično su stavljeni u funkciju. Tokom 1997. godine sredstvima Vlade Malezije, izvršena je obnova objekta Dnevni boravak, a iz sredstava Vlade Kantona Sarajevo decembra 1997. godine završena je rekonstrukcija Prihvatilišta, koje je zvanično otvoreno u februaru 1998. godine. Iz sredstava Vlade Danske krajem 1999. godine započela je rekonstrukcija objekta stare „Žigine kuće“ i nadogradnja jednog sprata „A“ objekta. Završetkom svih radova na obnovi ratom devastiranih objekata i nadogradnji jednog sprata Dom je raspolagao kapacitetom od 320 mjesta.

Skupština Kantona Sarajevo je 14.6.1997. godine preuzela prava osnivača i ustanova nastavlja sa radom kao JU „Dom za zaštitu starih lica“ Sarajevo.
Skupština Kantona Sarajevo, 1.9.2006. godine, donosi odluku o osnivanju KJU „Gerontološki centar“ Sarajevo. Ustanova zvanično mijenja naziv i od 16.7.2007. godine nastavlja sa radom kao KJU „Gerontološki centar“ Sarajevo, sa sjedištem u ulici Aleja Bosne srebrene 7.

Gerontološki centar prepoznajući potrebu za uvođenjem standarda sistema upravljanja kvalitetom poslovanja 2008. godine započinje aktivnosti na implementaciji istog. Nosilac certifikata za sistem upravljanja ISO 9001:2008 zvanično postaje 2009. godine.